از علی گفتن کار خیلی آسانی است ، اما علی وار زندگی کردن آنهم در شرایط سخت و دشوار نقطه صفر مرزی ، اعتقادی عمیق میخواهد
من معتقدم آیینه ذهن جمعی جامعهی ما بهم ریخته. مقعر و محدب شده. به مسائل ضریب واقعی نمیدهد . هر رخدادی تلختر باشد بیشتر ضریب میگیرد .
اگر فلسفه وجودی قانون اساسی این است که کشور طبق سلایق و امیال شخصی اداره نشود، پس چرا قانون به بهانههای مختلف کنار گذاشته میشود؟
سوال اینجاست که اگر مطهری را قبول ندارید ، چرا برایش بزرگداشت میگیرید و از او تجلیل میکنید آنهم نه یک سال و دو سال و سه سال بلکه چهل و سه سال !! بگذارید خاطره اش ، منشش ، باور ها و آرمان هایش فراموش شوند .
چند صد میلیون تلفن همراه هوشمند در جهان وجود دارد و هرکسی که یک عدد از این تلفن ها را داشته باشد میتواند هر ساعت از شبانه روز که اراده کند ،کلی محتوا تولید و به اشتراک بگذارد . از همین رو ، روزانه میلیون ها مطلب در این فضا بارگذاری میشود . این مسئله باعث شده که تشخیص مطالب درست از غلط برای عموم مردم کار آسانی نباشد.
یک عده به هر دلیلی روزه نمی گیرند و دلیلش هم محل بحث ما نیست ، زیرا یک امر اعتقادی است و مسائل اعتقادی تحقیقی است و نه تقلیدی
زن و مرد ، پیر و جوان ، کودک و خردسال . از هر قومیتی و در هر سنی ، آمده اند تا سالشان را با حضور در کنار مرقد شریف امام رضا (ع) نو کنند .
وقتی دوستان ارزشی خودمان را میبینم که برای نوشتن یک توییت (از زیر پتو) هشت میلیون پول میگیرند! یا برای اداره کردن یک کانال تلگرام زیر پنج هزار عضو سالی پانصد میلیون ... گرفتهاند
مغز ترسیده به منظور زنده نگه داشتن ما ، مناطقی ازخودش را که برای برنامه ریزی بلند مدت خدمات ارائه میکنند ؛ مسدود میکند